Railway, b-day, waterfalls, salestijgers & temples

En wat hebben we heerlijk geslapen in ons hutje aan de waterkant. s'Ochtends wakker worden met dat prachtige uitzicht is echt geen straf.

Na ons avontuur op de olifant was onze tweede dag in Kanchanaburi aangebroken. We werden om 9 uur opgepikt met een busje waar we mee naar een klein parkje met een waterval gingen. We werden stipt om 9 uur opgehaald. Jammer genoeg werden we helaas in het verkeerde busje gestopt. Na even wachten kwamen wij erachter dat het busje waar we in moesten zitten al weg was. Er moest dus wat geregeld worden. Er werd ons overigens verteld dat de trein vertraging had waardoor het programma omgegooid moest worden, een heel gek verhaal. Het voordeel van dit alles was dat wij de hele dag met een privé chauffeur langs alle activiteiten zijn gebracht.

Eenmaal bij de waterval aangekomen hebben we een paar foto's genomen en wat drinken gekocht en moesten we snel weer verder omdat we wat achter lagen op het schema. We werden nu afgezet bij het Hellfire pass herdenkingsmuseum. Hier worden de ruim 100.000 doden van de in totaal 60.000 krijgsgevangenen (waaronder Nederlanders) en 250.000 Aziatische werklieden, die bouwden aan de 415 km lange death railway, herdacht. Tijdens de tweede Wereldoorlog liet Japan een spoorweg bouwen van Thailand door bergen en oerwoud naar Burma met als doel een veiligere beschutte route i.p.v. over zee) te hebben om soldaten, wapens en voedsel naar Burma en uiteindelijk India te verplaatsen. Deze Britse koloniën moesten worden veroverd. Tot frustratie van Tonny hadden we ook hier weer kort de tijd en hebben we helaas maar een gedeelte van de Hellfire pass gezien.

Het laatste gedeelte van de dag was vooral voor Tonny het hoogtepunt. We gingen met een super oude stoomtrein over een klein stukje van de 130 km overgebleven Death railway. Tonny had de gehele rit een glimlach van oor tot oor en heeft wel 10 keer gezegd hoe gaaf hij het vond. Er zaten geen deuren en ramen in de trein waardoor het geluid overweldigend was. We hebben al rijdende nog even uit het raam en de deur gehangen en uiteraard mooie foto's gemaakt.

Na deze drukke dag vol geschiedenis mochten we weer even relaxen bij ons mooie hutje. De plaatselijke jeugd was hier aan het zwemmen en vroeg direct of we mee deden. Dat wilde wij maar al te graag want even afkoelen konden we wel gebruiken. Tonny zei in eerste instantie dat de stroming in het water wel mee viel, maar toen we eenmaal in het water waren zagen we de kant super snel voorbij gaan. We moesten dan ook heel hard zwemmen om op de zelfde plek te blijven.

Na het avondeten wilden we lekker gaan slapen, tot dat een Thaise man ons opeens vroeg of we een biertje wilde. Dat vonden we wel erg gezellig. Met handen en voeten hebben we geprobeerd met de man en vrouw te praten, want er kwam geen woord Engels uit deze mensen. Via google translate hebben we toch een soort van gesprek kunnen voeren.

De volgende dag was 28 april en Tonny zijn verjaardag. Helaas geen taart en slingers, maar een mooie dag was het zeker. We zijn naar de Erawan watervallen geweest en hebben hier de hele dag gezwommen, genoten, gerelaxd en fantastische foto's gemaakt. De waterval bestaat uit 7 verschillende lagen met in totaal een hoogteverschil van 1500 meter. Op de eerste lagen was het nog erg druk en waren veel locals aan het picknicken en zwemmen. Picknicken gaan hier trouwens niet zo als bij ons met een stokbroodje en wat kaas, maar de halve koelkast word meegenomen en er staan volledige maaltijden klaar. Hoe hoger we kwamen hoe rustiger en mooier het was. Het was een hele klim naar de 7e verdieping, maar het was het zeker waard. Tijdens de klim hebben we heel wat Dr. Fish vissen, vlinders en zelfs apen gezien!

Na het bezoeken van deze watervallen, zat onze tour in Kanchanaburi erop. Normaal gesproken zouden we weer af worden gezet in Bangkok, maar wij vonden het leuker om vanaf kanchanaburi naar Ayutthaya te reizen. We hebben daarom nog een nacht in Kanchanaburi geboekt. Tonny wilde graag voor zijn verjaardag bij de bridge over the river kwai eten, dus dat hebben we dan maar gedaan. Op een soort restaurant op een groot vlot hebben we heerlijk gegeten en nog een paar biertjes gedronken.
Eenmaal aangekomen in ons super mooie guesthouse met fantastische tuin, kwamen we erachter dat er nog een Belgisch stel in ons guesthouse zat, waarmee we nog een keer hebben geproost op Tonny zijn verjaardag.

Met een lichte kater werden we wakker, eigenlijk had vooral Nadine een kater, en zijn we met de plaatstelijke bus naar Suphanburi gegaan. Dit was 90 km voor 50 Bath(1,25 euro) per persoon konden we hiernaartoe. Via daar moesten we overstappen naar een minibus naar Ayutthaya waar we 60 km voor 80 bath konden overbruggen. In Ayutthaya hadden we al snel een leuk guesthouse gevonden wat precies bij ons paste, Tony's Place. Een vrij simpele kamer, maar wel met een zwembad. De eerste dag in Ayutthaya hebben we weinig gedaan en hebben we vooral lekker gechilld. Wat wel heel mooi was, was dat Tonny's oud collega/ex Queller (lees salestijger) Wouter en Marina na Indonesië nu ook in het Thaise Ayuthaya waren. Dit hebben we dan ook goed gevierd wat kleintje pils Chang! Ook hier kwam de kater later.
Na overdag per fiets het mooie Ayutthaya met haar velen parken en tempels en de toffe floating market te hebben bezocht gingen we in de avond per nachttrein naar Chang Mai (?700 km). Later meer over deze rit! Maar nu eerst...
All aboard on the nighttrain!!!